Αναζήτηση στο Αρχείο Ανακοινώσεων

Ετήσιο Μνημόσυνο Αδελφών Σιβιτανίδη Στη μνήμη των Ιδρυτών του Σιβιτανιδείου Ιδρύματος 2022


Την Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022 και ώρα 9.30πμ, τελέστηκε με ιδιαίτερη κατάνυξη το καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη των Ιδρυτών του Σιβιτανιδείου Ιδρύματος, αδελφών Βασιλείου και Λουίζου Σιβιτανίδη.

Η Επιμνημόσυνη δέηση έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου της Σιβιτανιδείου Σχολής από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ευρίπου κ. Χρυσόστομο, ως εκπρόσωπο του Προκαθήμενου της Εκκλησίας μας Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, Προέδρου του Δ.Σ. του Σιβιτανιδείου Κοινωφελούς Ιδρύματος, με την παρουσία του Προέδρου της Ε.Ε., του Γενικού Διευθυντή και των μελών του Δ.Σ., του Νομικού Συμβούλου, των Διευθυντών των Σχολικών Μονάδων και των δομών Κατάρτισης, των Διευθυντών Διοικητικών Υπηρεσιών, των εκπαιδευτικών, των διοικητικών υπαλλήλων και των μαθητών της Σιβιτανιδείου Δημόσιας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων.

Πρόκειται για μια ξεχωριστή και σημαντική μέρα για την Σιβιτανίδειο Σχολή, γιατί η πράξη των ιδρυτών της ήταν και παραμένει ιερή, σημαντική, παραδειγματική και αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του Ιδρύματος. Για όσους, άλλωστε, αφιερώνονται στο σκοπό των μεγάλων Ευεργετών της πατρίδας, διαρκές μνημόσυνο είναι η πράξη. Σ΄αυτή την δύσκολη εποχή που διανύουμε η επί έναν αιώνα προσφορά του στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στους νέους είναι κατά γενική ομολογία σπουδαία και ανεκτίμητη. 

Ο Θεοφιλέστατος μετέφερε την ευλογία και τον χαιρετισμό του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, καθώς και τις ευχές του για υγεία και προκοπή στους εργαζόμενους, στους μαθητές και γενικότερα στη Σχολή.
Τέλος, ο Δ/ντης του 2 ου ΕΠΑΛ κ. Χρήστος Κουτουλάκος εκφώνησε την πανηγυρική του ομιλία αναφερόμενος στο όραμα, το έργο και τη προσφορά των Ευεργετών αδελφών Σιβιτανίδη.

Λόγος μνημοσύνου 3/6/22

Άγιοι πατέρες – εκπρόσωποι της Εκκλησίας, σεβαστά μέλη του Δ.Σ της Σχολής, εκπρόσωποι της Πολιτείας, αγαπητοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,

Νοιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση που σήμερα ο Θεός με αξίωσε να αναφερθώ στη Σχολή, με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνο, καλύτερα θα έλεγα ετήσια έκφραση ευγνωμοσύνης, προς τους ιδρυτές - ευεργέτες αδελφούς Σιβιτανίδη και στη σημασία της Σχολής για την ελληνική κοινωνία.

Κάποτε υπήρξα μαθητής σε αυτή τη Σχολή και τώρα στέλεχος αυτής. Η Σχολή απλόχερα μου πρόσφερε επαγγελματικά τα πάντα. Μου έδωσε ιδιότητα, επαγγελματική ταυτότητα και με έκανε δίπλα σε σπουδαίους δασκάλους καλύτερο άνθρωπο.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως από χαμηλά κοινωνικά στρώματα χάρη στη Σχολή βρήκαν το δρόμο τους. Η Σχολή με τις γνώσεις και τα εφόδια που τους παρείχε τους βοήθησε να ορθώσουν το ανάστημα τους ανεβαίνοντας το σκαλοπάτι της γνώσης. Έτσι έστησαν τα συνεργεία τους και τις μικρές τους επιχειρήσεις, που αποτελούν έκτοτε την οικονομική ραχοκοκαλιά της χώρας. Παράλληλα, τα μεγαλύτερα έργα που έγιναν ποτέ στη χώρα, ο εξηλεκτρισμός και οι τηλεπικοινωνίες της, δηλαδή αυτό που μάθαμε ως ΔΕΗ και ΟΤΕ κυρίως τα χρωστάμε στα παιδιά της Σιβιτανιδείου Σχολής. Αυτό ήταν και το όραμα των αδελφών Σιβιτανίδη. Ο Βασίλειος και Λουίζος Σιβιτανίδης κυπριακής καταγωγής με εμπορική δραστηριότητα στην Αίγυπτο ως γνήσιοι Έλληνες και πατριώτες διέθεσαν μια τεράστια περιουσία για τα δεδομένα της εποχής, όχι για να γίνει γενικά και αόριστα ένα δημόσιο έργο για την υστεροφημία τους, αλλά για να ιδρυθεί μια Σχολή πρωτοποριακή για την εποχή, στα πρότυπα επώνυμης γαλλικής Σχολής, η οποία θα λειτουργούσε προς όφελος όλης της ελληνικής κοινωνίας.

Το όραμα τους ήταν να ιδρυθεί μια Δημόσια Σχολή και όπως λέει το όνομα της με επιθυμία των ευεργετών, μια Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων, η οποία έμελλε στα 90 χρόνια της ιστορίας της να εξελιχθεί στο καλύτερο Τεχνικό Δημόσιο Σχολείο της χώρας. Η Σχολή λειτουργεί αδιάλειπτα 90 χρόνια, ακόμη και στις μαύρες μέρες της κατοχής και του εμφυλίου λειτουργούσε όχι μόνο για να μορφώνει τους μαθητές της, αλλά και για να προστατεύει αυτούς και τους γονείς τους.

Οι κοσμοπολίτες αδελφοί Σιβιτανίδη βιώνουν τις βίαιες αλλαγές του κόσμου της εποχής, όπως η γενοκτονία και ο ξεριζωμός των Ποντίων, η γενοκτονία των Αρμενίων, ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, η μικρασιατική καταστροφή, όπου εκατομμύρια κατατρεγμένοι δυστυχισμένοι άνθρωποι βυθίζονται στο πόνο καιστη θλίψη.

Σε εκείνη τη περίοδο η μητροπολιτική Ελλάδα ήταν μια χώρα πάμφτωχη, χωρίς βιομηχανία και επιχειρήσεις, όπου ο καθένας προσπαθούσε να επιβιώσει καλλιεργώντας ένα μικρό κομμάτι γης. Η χώρα ήταν ανήμπορη να υποδεχθεί αυτούς που έρχονταν από τις χαμένες πατρίδες, δεν διέθετε τεχνολογικές υποδομές και κυρίως λόγω έλλειψης εξειδικευμένων τεχνιτών, δεν είχε τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τα νέα για την εποχή τεχνολογικά μέσα. Έκτοτε το όραμα των αδελφών Σιβιτανίδη για την λειτουργία αυτού του πρότυπου Τεχνικού σχολείου μετατρέπεται σε διαχρονικό Φάρο ελπίδας για όλους. Η έκφραση «θα πάω στη Σιβιτανίδειο να γίνω μάστορας, όχι για να επιβιώσω αλλά για να ζήσω καλά στη ζωή μου», ακούγεται ακόμη και σήμερα. Γενικά είναι σπουδαίο να είναι κανείς μαθητής ή καθηγητής, όμως αποτελεί τίτλο τιμής, το να είσαι μαθητής ή καθηγητής στη Σιβιτανίδειο Σχολή.

Σήμερα τιμάμε τη μνήμη αυτών των πατριωτών ευεργετών, των ανθρώπων που έβλεπαν πέρα από την εποχή τους, που μοναδικό σκοπό είχαν να δηλώσουν με αυτό το τρόπο την αγάπη για τη πατρίδα τους και το λαό της.

Σήμερα, όλοι εμείς συνεχιστές αυτής της βαριάς ιστορίας ας έχουμε την ευλογία του Θεού, ώστε με κάθε τρόπο να παραδώσουμε τη Σχολή στην επόμενη γενιά καλύτερη από αυτή που παραλάβαμε.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι εύκολο. Μόλις πριν μερικά χρόνια ανιστόρητος, ανεκδιήγητος υπουργός ενέταξε και τη Σιβιτανίδειο Σχολή σε μια λίστα 120 ΝΠΔΔ, τα περισσότερα των οποίων εξαφανίστηκαν. Σπουδαία τεχνικά σχολεία με μακρόχρονη ιστορία, όπως η Σεβαστοπούλειος και η Διπλάρειος έσβησαν, γι΄αυτό όλοι εμείς έχουμε χρέος να φυλάμε Θερμοπύλες εδώ μέσα, ώστε αυτός ο Φάρος της γνώσης και του πολιτισμού,

Η ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΕΊΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ, η Σχολή μας, να μη σβήσει ποτέ και διαχρονικά οι γενιές που αποφοιτούν από αυτή, να δημιουργούν προς όφελος αυτής της Πατρίδας.

Σας ευχαριστώ για τη τιμή